Op donderdag 19 april stonden vier artsen beurtelings op het grote MECC podium, voor een volle zaal. Omdat zij waren gekozen om op de Internistendagen 2018 hun vakgenoten te trakteren op een nieuw inzicht. Zo kwam elk van hen met een aanbeveling rond de beroepsuitoefening. En alle vier zeer bekwaam en deskundig. Bovendien was aan mij de eer om hen te begeleiden naar een zelfzekere presentatie.
In het volle auditorium van het MECC Maastricht zaten 1.200 mensen. Die verheugden zich op de vier artsen, met zo’n 10 minuten spreektijd elk. De weken voorafgaand aan hun optreden had ik met ieder van hen drie skypegesprekken En uiteraard gingen er ook diverse mails heen en weer. Zelfs op de dag voor hun optreden werden alle talks nog eens uitgeprobeerd in een vergaderruimte.
Wie met een helder focus een groot podium bestijgt, maakt het niet uit hoeveel mensen in de zaal zitten. De nervositeit ontstaat niet door de schaalgrootte, maar omdat je moét presteren als jouw slottijd gekomen is. Bij alle vier kon je duidelijk zien dat ze zich heel snel thuis voelden in hun betoog. En ook vulden ze het alle vier op een heel eigen, unieke manier in. Voor elk van hen een zeer geslaagde benadering, los van de verschillen.
Laten we eens kijken naar Esther, die met haar helderheid en kalmte vanavond nog het 8 uur journaal zou kunnen presenteren. Haar betoog gaat over verbetering van het opleidingsklimaat in ziekenhuizen. Dat is een thema waarover haar afdeling veel ervaring en inzicht heeft ontwikkeld. Ze presenteert kalm en accuraat. En vooral heel geloofwaardig.
Het lijkt niet makkelijk om Esther te evenaren in haar performance, zo uitgebalanceerd en zelfzeker. Maar de volgende spreekster laat zich daardoor niet afleiden. Want haar betoog volgt namelijk een heel andere strategie. Tjitske van Engelen vertrekt meer vanuit haar persoonlijke ervaringen en geeft haar talk een vleugje ‘theater’ mee. Een heel eigen stijl en ook Tjitske oogst daarmee een groot applaus. En terecht.
Nu is het podium aan Maarten, een arts met een natuurlijk charisma, die zich thuis voelt in een informele en persoonlijke setting. En kijk – al zit de zaal bomvol, zijn manier van presenteren vindt een informele benadering. Maarten pleit voor de verbetering van de kwaliteit van de diagnostiek. Daarbij geeft hij de toehoorder het gevoel dit kwetsbare onderwerp in vertrouwen te delen, en schroomt niet zijn eigen falen expliciet te benoemen. Maarten komt intelligent, vlot en authentiek over, zoals dat soms even doet denken aan onze Minister-President. Zijn optreden wordt heel goed onthaald en gewaardeerd.
Ook al staat Lars als laatste geprogrammeerd, hij ervaart dat niet als een nadeel. Zijn missie is nobel: ‘Er zijn zeer bekwame arts-vluchtelingen in ons land, die een kans verdienen om hun beroep weer te mogen uitoefenen.’ Lars pleit dus voor een hulpvaardige houding onder de Nederlandse artsen. Dus is zijn betoog vooral motiverend en moedigt aan tot meer durf. Bovendien schuwt hij niet ook zijn boosheid uit te drukken, bij gebrek aan hulpvaardigheid binnen de beroepsgroep. Een geëngageerd betoog, dat de toehoorders lang zal bijblijven.
De Internistendagen beleefden dit jaar hun dertigste editie en stonden in het teken van de toekomst. Daar hebben we na afloop dan ook op getoast. Opnieuw hebben vier mensen ervaren dat spreken voor een groot publiek behalve leerzaam ook bijzonder uitdagend is. En een versnelling kan geven aan hun professionele carrière. We zullen beslist nog van hen horen, dat beloof ik je.
