Bestaat dat, de volmaakte marketing Pitch? Jazeker. Je kunt vrijwel elke boodschap vertalen naar een killer pitch. En daarmee bereik je weer de gekste dingen. Het lukt bijvoorbeeld om mensen vandaag al vele tonnen te laten betalen voor hun enkele reis naar Mars, ooit. Dat is wat een bevlogen verhaal kan doen.
Overigens, goed pitchen is niet alleen maar voor reclamemensen weggelegd. Zo ken je misschien het ontroerende gedicht ‘Der Panther‘ geschreven in 1907 door Rainer Maria Rilke? Huidige activisten zouden met die tekst diverse dierentuinen in problemen kunnen brengen. En wat dacht je van deze tekst van copywriter Charles Saatchi, die een hele generatie leerde om de huisvlieg te haten. Zo kan een aansprekend verhaal enorme impact hebben. Misschien wel een van de meest verwonderende marketing pitches, is ‘de Kodak Carousel’ van Don Draper.
Don Draper is de hoofdpersoon in de tv-serie Mad Men. Als Creative Director ontvangt hij de mensen van Kodak voor een presentatie. Dat bedrijf heeft namelijk een wielvormige dia-projector ontworpen en die moet nu verkocht worden. Dus heeft Don zijn huiswerk gedaan en weet de snaar volmaakt te raken. Daarover zijn de meeste reclamemakers, copywriters en accountmanagers het wel eens. Met dit schouwspel schreef scriptschrijver Matthew Weiner in 2014 de meest boeiende 3 minuten van de hele serie.
In deze scène zit een geniale gelaagdheid, doordat Don zijn eigen familie-slides laat zien tijdens de pitch. Beelden die bij vaste kijkers van de serie grote betekenis hebben gekregen. Over die beladen beelden heen doceert Draper zijn adverteerder hoe je het nieuwe dia-wiel verkoopt.
overtuigingskracht
Al is de tekst in het Engels nog krachtiger, de vertaling is als volgt: “In het Grieks betekent Nostalgie letterlijk de pijn van een oude wond. Het is een steek in je hart, veel krachtiger dan alleen de herinnering. Dit apparaat is geen ruimteschip. Het is een tijdmachine. Hij gaat achteruit, vooruit. Brengt ons naar een plek waar we graag weer naartoe willen. We noemen het niet ‘het wiel’. We noemen het ‘de carrousel’. Het laat ons reizen zoals een kind. Rond en rond, en weer terug naar thuis. Naar de plek waar we weten dat we geliefd zijn.”
Ik vind dat een staaltje wondermooie poëzie met de fluisterende overtuigingskracht van een niet te stoppen dieseltrein. Als ze in de winkel stonden, kocht ik vandaag nog zo’n Kodak Carousel.
