Universele richtlijnen voor podiumkleding zijn onzinnig. Elke spreker is anders, waarin de een zich goed voelt, bevriest de ander. Maar het is leerzaam toch eens te kijken hoe beroepssprekers omgaan met hun dresscode.

Laten we beginnen bij de grootste groep sprekers: priesters en pastoors. Al heeft dat meerdere redenen, zij kiezen voor eenvoud tijdens hun dagelijkse preek. De katholieken dragen een zwart of juist wit gewaad, zodat alle aandacht is gericht op hun pratend hoofd en die twee handen, die af en toe omhoog worden geheven. Niets anders kan je afleiden, hun dresscode is bij voorkeur ‘eenvoudig’. En sommige professionals nemen die strategie graag over.

Pastoor performt in donkere sobere kleding

Later hebben de architecten dat idee overgenomen. Want architecten zijn immers beroepssprekers die handelen in imaginaire ruimten. Zij moeten het van hun verbale vermogen hebben. Dus dragen ze zwart op zwart, waarmee ze alle aandacht naar hun hoofd en handen brengen. En dat blijkt succesvol.

De les die wie hieruit leren is: als je je kleding eenvoudig houdt, raakt je publiek niet afgeleid. Geen aandacht naar tekst op je t-shirt, ook niet naar kralensnoeren om je nek. Geen heftige kleur-combinaties, texturen, gekke hoedjes of extravagante brillen en ook geen korte rokjes. Maar je zult zien, er bestaan sprekers die in Boy George-outfit het podium op komen en de hele zaal inpakken.

Bonte dresscode Boy George ongeschikt voor sprekers

Je kledingkeuze maak je het best een paar dagen eerder, ruim voor je optreden. Check dan even of je nieuwe blouse transpiratieplekken laat zien. Dat zou jammer zijn, omdat je het publiek er enorm mee afleidt. Dat geldt ook voor transpireren in het gezicht, dat valt snel op. Wist je dat je okselspray ook over je gezicht kunt spuiten? Het helpt mee een glanzend gezicht voorkomen. Maar visagie – even poederen – is natuurlijk nog beter.

De mensen van de techniek willen je waarschijnlijk een microfoon met los zendertje omhangen. Die micro klemt achter je oor met een spriet naar de mond, maar dat zendertje – formaat sigarettenpakje – moet buiten beeld. Bij de heren verdwijnt het vaak in het colbert. Maar bij dames is dat soms even puzzelen. Kan het aan het riempje van je jurk, op de rug, in de achterzak? Als dat alles er niet is, volstaat ook een BH-bandje. Desnoods wordt het onder je blouse vastgetaped op de huid.

Hoge pumps – is dat nodig? – is voor ervaren catwalkers, die ook bij nervositeit niet struikelen. Grote oorbellen zijn fataal, want zo’n hanger stoot bij elke beweging tegen je headset microfoon en knalt versterkt door de hele zaal. Zijn er camera’s in het spel, dan krijg je spijt als je haar niet goed zit. Want misschien komt je portret wel beeldvullend op het scherm. Piepen je schoenen niet doorlopend? Kortom, genoeg om te bewaken, maar gelukkig kun je daar al ruim van tevoren alles aan doen.

Jean-Paul Toonen